Зимата ще бъде милостива,
като топъл поглед на жена.
Помолих кротко да се свие
и да изчака пролетта.
Тогава вярвам да узрее
надеждата ми за добро.
Сълзата ми, която тлее,
навътре да намери брод.
Това предчувствие за болка
дано остане само дъх,
когато се стопи с гнева ми
всеопрощаващо снегът.