Ne kadar yalancı değil aynalar...
Vurar yüzümüze iyiğlimizi kotüğlümüzü
Bakar bize o sahte cam dünyadan                       
Gozümüzdeki ışhıltı ama acı ama sevinçli
Acıtır içimizi....ah yakar aynalar.
 
Bakarsınız kendinize kestirmeden...
Değer verirsiniz gozünüzün ışıltısını verenlere
Oturup düşünürsünüz dünyanın dengesini mafedenlere
Garipçesine çekilip kapanırsınız kendinize
Acırsınız  kıskıvrak,kendinizi hatırlayıp mağzilerde....

Oturup atasınız gelir her kotü hağtırayı içinizden...
Bakarsınız kaleminiz bile yazmaz elinizde
Sigaranın dumani yakar ciğerinizi yalan vağtlerle
Hic bisey gelmez elinizden
Ağlarsınız,hıckırırsınız,bakarsınız aynadaki yaş dolu gözlerinize....


Saçlarınız bembeyaz olur yavaş yavaş aynadaki resminizde...
Düsünürsünüz ne kötülük yaptık ki birbirimize
Göz yaşımız aktı doldu yüzümüze
Okadar insafsız davrandık ki bir birimize
Vaktimiz kalmadı biz bize......


Son pişmanlık çöktü içimize...                              
Sarıldik ağladık biz bize
Ahlar çektik için içimize
En sonunda farkına vardık ki
Ikimiz dunyaya gelmişik birbirimize....


Berağber geçirdik bu kadar güzel zaman...
Anladık hatağmızı,demedik sen yanlış sın hiçbir zaman
Yaşadikça gördük,gördükce yaşadik
Hayatın güzel yollarını berağber seçtik benimsedik
Berağber bitirdik bu dunyada yolumuzu Yaman....


Sarıldık sımsıcak birbirimize...
Okadar zaman geçirmişik ki yalan hayalimizde
Kokladık sımsıcak bahar kokulu tenimizi
Aşkın dağvetiyesi oldu tertemiz duygularımız
Devirdik berağber aşkımızı engelleyen paravanı onümuzde....
Ah aynalar...Ah aynalar....