02. юни 1996г.
Защо понякога не знаем накъде вървим?
Защо трябва всякога да знаем?
Прахът по пътя пълни очите,
а дробовете са по-добре, когато
трябва да кашлят.
На село се пътува с каруца,
в града се обикаля с такси,
а детето плаче ли, плаче,
защото от скейта е паднало.
Покрай тебе прелетява моден джип
и чуваш силния ритъм на музиката
рап.
Иска ти се да полетиш в
бясна рима,
а съседът ти те вика да му
бутнеш трабанта.
АС