Със времето - не, много времена
ще минат и без теб или без мене
и някой ще си спомня не лица,
а образи живели, заличени…
от бързея на тази суета,
която, като репей се забива
във бъдещето пуска семена
и никога безплатно не „убива“!
Но аз или пък ти ще бъдем тук,
превърнали се в плевели красиви
с дълбоките си корени - напук
ще сложим край на репеите живи!
А бъдещето - то ще заличи
историите за „Как живя доброто!“,
но спомни ли си...как ще ни прости,
ако със себе си не отнесем и злото!